NIFLHEIM VIKINGS

Levende geschiedenis in de vroege middeleeuwen

Naast het uitbeelden van het dagelijks leven in de Viking periode, geven de Niflheim Vikings ook demonstraties op evenementen, activiteiten of bruiloften. Er kunnen demonstraties gegeven worden met verschillende vechters en boogschutters. In de demonstraties wordt een variatie aan wapens gebruikt uit de Vikings periode. Hierover is meer te lezen verder op deze pagina.

Hieronder zijn enkele voorbeelden te zien van demonstraties van de Niflheim Vikings.

Vechtdemonstraties

De Niflheim Vikings geeft verschillende vechtdemonstraties, afhankelijk van het evenement en het aantal deelnemers. Er kunnen één op één gevechten, wapendemonstraties en liniegevechten worden gehouden. Daarnaast kunnen we samen met andere Viking groepen grotere gevechten of veldslagen reconstrueren.

De veiligheidsvoorschriften van veel grote re-enactment evenementen in West en Oost Europa worden gehanteerd. Binnen de Niflheim Vikings wordt Codex Belli en de meest toegepaste Húskarl vechtstijl gehanteerd.

Boogschieten

Naaste de verschillende vecht demonstraties zijn er ook boogschutters. Zij kunnen een demonstratie geven voor het boogschieten. Indien vechters voldoende bescherming hebben, kunnen zij ook deel uitmaken van een vecht demonstratie. Zij zullen dan de vechters op afstand houden met de regen van pijlen.

Viking spellen

Wanneer de mogelijkheid zich aanbied worden er verschillende spellen uit de Viking periode gespeeld. De spellen zijn bedoeld voor vermaak, maar tegelijkertijd ook bedoeld om inzicht en het lichaam te trainen voor in gevecht. Er worden verschillende spellen gespeeld zoals Hnefatafl (bordspel), Jomswikinger (blinddoek spel met kist), Glima (worstelen) en Toga Hönk (touwtrekken).

Meest toegepaste wapens

Seax

Een seax (ook wel sax, scramaseax, scramsax genoemd) is een mes of steek- en slagwapen. Archeologen duiden met sax de grote messen aan die mannen droegen van de 5e tot de 11e eeuw in het gebied van Scandinavië, Ierland tot Noord-Italië. Voor de veiligheid in het vechten zijn deze varianten afgerond en bot.

Handbijl

Een bijl was meestal de keuze van een minder rijk iemand in de Vikingperiode. Elke boerderij had een bijl nodig om bijvoorbeeld hout te kloven, welke makkelijk gepakt kon worden naar een gevecht. Er zijn ook bijlen enkel gemaakt voor gevechten.

De baard van een bijl is onder andere bedoeld om schilden en wapens te haken en weg te trekken.

Zwaard

De zwaard was kenmerkend voor krijgers uit de Viking periode. Zwaarden waren erg moeilijk te maken en daardoor erg duur. Daardoor droegen de meeste personen geen zwaarden. Zwaarden zijn in alle regio's teruggevonden, echter langsaxen horen thuis in het Westerse deel (Noors) en Sabels vooral in het Oosterse deel (Rusvik).

Speer

De speer is het meest gebruikte wapen in Vikingperiode. Er zijn verschillende varianten teruggevonden, veranderd door de periode heen.

Een speer mag voor de veiligheid niet langer zijn dan 2,5 meter voor een tweehandige speer. Voor een éénhandige speer is dit 1,8 meter. Op de punt zit een verdikking.

Daneaxe

Een Daneaxe is een enkele bijl met een lengte tot 2 meter. Ze kunnen hard tegen een schildmuur duwen met lengte, terwijl ze ook van bovenaf kunnen slaan. Afhankelijk van de vechtstijl zijn de slagen van bovenaf wel of niet toegestaan.

Schild

In de Vikingperiode zijn grote ronde schilden gebruikt. Deze worden vastgehouden in het midden, waar een stalen knop zich bevindt. Typische Viking schilden zijn 80 tot 90 cm in diameter. Er zijn ook grotere gevonden, zoals de Gokstad schilden met een diameter van 94 cm. Er zijn ook kleinere teruggevonden van 70 cm.

Boog

Bogen waren vooral bedoeld als middel voor het jagen, echter tijdens een gevecht dienden zij om van een afstand de vijand aan te kunnen vallen. In grote gevechten opende boogschutters het vuur voordat de vijand bij ze was voor het gevecht dichtbij.